Nie mogło też zabraknąć pierwiastka ducha karmelitańskiego, a opowiadane historie i doświadczenia napotykane podczas zakonnej wędrówki zmuszały do refleksji oraz pojawienia się tej głębokiej ciszy kiedy słychać własne myśli. Bo jakże często narzekamy, a przecież narzekanie, czyli brak nadziei jest trucizną, która zatruwa nasze życie. Warto doceniać to, co posiadamy, a każdy z nas naprawdę ma za co dziękować Bogu. Aby dobrze przeżyć dzień dzisiejszy – jedynie na niego mamy wpływ, bo przeszłości nie możemy zmienić – jest ona zamknięta, a jutro może nie być nam dane. Nie myśl o tym czego ci brakuje, ale o tym czym jesteś obdarowany. Łatwiej powiedzieć niż zrobić, ale właśnie po to są rekolekcje, aby zastanowić się nad swoim życiem i owocnie wykorzystać dany nam czas, a tym samym dobrze przygotować się do Świąt Zmartwychwstania Pańskiego. Dziękujemy o. Mariuszowi za czas rekolekcji, Boże błogosławieństwo i oddanie nas pod opiekę Matki Bożej. Bóg zapłać!